Yaşam tatminine, mutluluğa, başarıya veya ekonomik refaha giden yol evlilikten geçmiyor. Bu nedenle boşanmak da ne bir başarısızlık ne de bir felaket olarak değerlendirilmeli. Evlilikler, eğer yolunda gidiyorsa, yaşamlarımıza sadece birer katma değer olarak ekleniyor. Ne var olan yaşamlarımızı mükemmel kılmaya, ne bizi ekonomik olarak refaha çıkarmaya ne de bizi gerçek anlamda mutlu etmeye yetebiliyor. Mutsuz evliliklerde kalan kişiler bekar kişilere oranla daha mutsuz olduklarını bildiriyor. Mutsuz evliliklerini boşanma ile bitiren kişiler ise en az evlilik öncesinde olduğu kadar, belki de daha fazla mutlu olduklarını söylüyor. Nitekim hala her durumda evliliğin iyi, boşanmanın en kötü senaryo olduğu bir algıya sahibiz. Hala boşanma hakkında yeterince gerçekçi bir şekilde konuşamıyoruz. Bu da bir ayrılıktan çıkmış veya çıkmakta olan kişilerin gereğinden çok daha fazla zihinsel ve duygusal zorluk yaşamalarına sebep oluyor.
